do spółki z kimś

См. также в других словарях:

• spółka — ż III, CMs. spółkałce; lm D. spółkałek 1. «umowny związek dwóch lub więcej osób dla osiągnięcia wspólnego celu, głównie gospodarczego» ∆ Spółka akcyjna «spółka, w której podstawą działalności jest kapitał wniesiony przez wspólników w formie… …   Słownik języka polskiego

• wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• rada — ż IV, CMs. radzie; lm D. rad 1. «to, co się doradza, porada; sposób zaradzenia czemuś» Dobra, mądra, praktyczna, życzliwa, cenna, przyjacielska rada. Potrzebować, szukać, zasięgać rady. Pomagać, służyć komuś radą. Prosić kogoś o radę. Słuchać… …   Słownik języka polskiego

• wspólnik — m III, DB. a, N. wspólnikkiem; lm M. wspólnikicy, DB. ów 1. «osoba biorąca wspólnie z kimś udział w jakimś przedsięwzięciu (często w działalności przestępczej); współuczestnik» Wspólnik przygód, zabaw. Wspólnik przestępstwa, kradzieży, napadu.… …   Słownik języka polskiego

• trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… …   Słownik frazeologiczny

• przystąpić — dk VIa, przystąpićpię, przystąpićpisz, przystąpićstąp, przystąpićpił przystępować ndk IV, przystąpićpuję, przystąpićpujesz, przystąpićpuj, przystąpićował 1. «idąc przybliżyć się, podejść do kogoś, do czegoś» Przystąpić do stołu, do okna. Bali się …   Słownik języka polskiego

• razem — 1. «jednocześnie, wraz; naraz, od razu» Jadł obiad razem z kolacją. Wszyscy mówili razem. Wstawała razem z kurami. 2. «łącznie, wspólnie; do spółki, wespół z kimś» Wychowywać się, uczyć się, pracować razem. Trzymać się, zamieszkać razem. Spędzą… …   Słownik języka polskiego

• kierownictwo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kierownictwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} grupa osób zarządzających przedsiębiorstwem, instytucją, organizacją; zarząd, dyrekcja, zwierzchnictwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierownictwo zakładu, fabryki, szkoły. Narada… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wchodzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wchodzićdzę, wchodzićdzi, wchodź {{/stl 8}}– wejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, wejdę, wejdzie, wejdź, wszedł, weszła, weszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, przemieszczając …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wspólnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. wspólnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba robiąca coś wspólnie z kimś innym, także: uczestnicząca w przestępstwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wspólnik zabaw dziecięcych.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień